Το πρώτο τραγούδι στο οποίο να συμμετέχουν περισσότεροι από έναν μουσικοί που άκουσα ποτέ ήταν η έκδοση του Perfect Day στην οποία συμμετέχουν - μεταξύ των άλλων - ο Bono, o David Bowie, η Suzanne Vega, o Elton John και o Pavarotti. Όλα αυτά πριν από σχεδόν 10 χρόνια, τον καιρό που το να χωράει ένα 5λεπτο τραγούδι σε 5mb ήταν εντυπωσιακό και που, για να το ακούσεις κιόλας, έπρεπε να περιμένεις μισή ώρα να κατέβει απ'το Napster.
Θυμάμαι ακόμη το filename:
Lou Reed feat. Bono, David Bowie, Pavarotti etc - Perfect Day.mp3Θυμάμαι ακόμη το filename:
Είναι ωραίο κομμάτι από μόνο του αλλά το γεγονός ότι κάθε στίχο τον ερμηνεύει κάποιος διαφορετικός από τους (λίγους, ομολογουμένως) μουσικούς που ήξερα τότε το έκανε να πάρει επικές διαστάσεις στον νου μου. Φανταζόμουν την ηχογράφησή του: όλοι αυτοί οι τραγουδιστές σε μια σειρά - ο ένας δίπλα στον άλλον - με κάποιο περίπλοκο μηχάνημα να μετακινεί το (μοναδικό) μικρόφωνο από τον έναν στον επόμενο, μόλις ο πρώτος τελείωνε τον στίχο του. Ήταν κατόρθωμα για τον Lou Reed να τους μαζέψει όλους αυτούς και να τους συγχρονίσει τόσο άψογα.
Γι'αυτό μάλλον ο τίτλος γράφει "feat."
Μόλις πριν κανά δίμηνο συνειδητοποίησα τι σημαίνει πραγματικά. "ΑΧΑ!" Μέχρι τότε απορούσα πως μπορεί να θεωρούνται "κατορθώματα" προσπάθειες που περιλάμβαναν όλους κι όλους 2 καλλιτέχνες.
Άλλες εκλάμψεις: "Ρε συ! Οι Beatles γράφονται με 'a' από το beat!" Ή την φορά που είπα σ'έναν θείο μου ότι θα πάω να δω τους Tsopana Rave.
-Χα! Τέλειο όνομα - Τσοπαναραίοι!
-!!!
Το παθαίνω συχνά! Έχω την τάση να λαμβάνω τους αγγλικούς τίτλους σαν ήχους, σύνολα από συλλαβές, χωρίς να φτάνουν ποτέ ως το σημείο του εγκεφάλου όπου αντιστοιχίζονται στις έννοιές τους. Άλλωστε, πολλά όνοματα συγκροτημάτων, εταιριών και προϊόντων δεν "σημαίνουν" κάτι (Dark Horse, Wacom, Firefox και Arctic Monkeys μερικά παραδείγματα εδώ γύρω μου). Δίχως αμφιβολία το μυαλό μου, σε μια προσπάθεια να λειτουργεί ακόμη πιο αποδοτικά, αποφεύγει να ξοδέψει κύκλους μηχανής αναζητώντας νόηματα εκεί που πιθανόν να μην υπάρχουν. Είτε αυτό, είτε ο εγκέφαλός μου, ως ζωτικό όργανο, είναι τεμπέλης.
Το μόνο που ξέρω είναι ότι έγινα ρεζίλι όταν άνοιξα να γράψω CD κι αναφώνησα "ΑΜΑΝ! Ο Νέρωνας! Rome!"
... δείχνει το Κολοσσαίο να φλέγεται, for fuck's sake!
1 comment:
I was just telling a friend the story about Nero Burning ROM and you the other day (didn't name you, per se, was just telling a 'funny thing happened' story)...
His reply? He hadn't realized up to that point either!
You are not alone, my friend, you are not alone ;)
Post a Comment